केगरौँ म ठट्टामजाक आफ्नैमान्छे रिसाएको बेला
नियतिले उपेक्षाको भारी यतै बिसाएको बेला
पिठो खाउँकी हेरी बसुँ भोक सही तड्पिरहुँ कती
मकैसङ्गै घूनपनी सरोबरी पिसाएको बेला
स्विकारुँ कि नस्विकारुँ सम्झिएर पठाएको पत्र
आमन्त्रणमा अपमानको धर्साधर्सी मिसाएको बेला
तातो कत्ती हुन्न रैछ अगेनुमा आँफैँ पसेपनी
बियोगको सिरेटोले छातीछाती चिसाएको बेला
कस्कोभर पर्नु अनी कहाँटेक्नु जमीन खोजीखोजी
पाउ मुनी सुस्त सुस्त माटो यहाँ धसाएको बेला
केगरौँ म ठट्टामजाक आफ्नैमान्छे रिसाएको बेला
दिप्स शाह on 3:26 AM