14
वसन्तको बहारमै खडेरी यो कस्तो
घर जलाई हात परेको घडेरी यो कस्तो
दिन बिते आँखा चिम्ली चिसो साँझ ओर्ल्यो
जून बेची पर्खिएको अंधेरी यो कस्तो
घर भन्नु छानो ह्वाङ्गै ओत लाग्नु छैन
आफ्नै चिहान तम्तयार छ मझेरी यो कस्तो
मूल भन्नु मेटिएछन् भाईचारा र बन्धु
रगत कै धारो बग्ने पँधेरी यो कस्तो
सम्मान र सत्कारहरु बसाइँ सरिगए
आज्ञापालक कोहिछैनन् अटेरी यो कस्तो।
वसन्तको बहारमै खडेरी यो कस्तो
दिप्स शाह on 3:25 AM