Friday, November 27, 2009
तिम्रो खुट्टा ढोगिन ,
बुढी औलो धोएर पानी खाइन
खुट्टा को जुत्ता उतार्दिइन
तर नभन सम्मान गरिन ।।
घुम्टोले टाउको छोपिन
बार्ह हाते फरिया को सप्को हालिन
चौबन्दी मा आफुलाई सजाइन
तर नभन संस्कार पछ्याइन ।।
कैलेकाही समय मा तिमीलाई खाना बनाइन
तिमी जादा बिदाइमा बाइ भन्न पाइन
तिमी आउंदा स्वागत मा रहिन
तर नभन कर्तब्य निभाइन ।।
ढोँग देखाइ खुट्टा नढोगे पनि
हार्दिकता भरी अँगालेको छु
खुट्टा को जल होइन तिम्रो
पसिनाको मोल बुझेको छु ,,,
स्विम्मिङ सुट मा पौडी खेलेर
ऐतीहासिक मेडल जितेको छु
छरिता पहिरन लगाएर
दैनिक जीवन सरल बनाएको छु ,,,
तिमी सँग हात बटाएर
हैंसेमा होस्टे गरेको छु
तिम्रो स्वागत मा नउभिएर
अन्य जिम्मेवारी निभाएको छु ,,
साकारात्मक परम्परा
मन भरी बोकेको छु
अभावका चोट हरु
सिर्जनाले छोपेको छु ,,,
परम्पराको रखवारी मात्र होइन
परिष्कार पनि त गर्नु पर्छ
पुरातन लाई पच्छ्याउने मात्रा होइन
नयाँ आबीष्कार पनि त गर्नु पर्छ ।।
मेरो परम्परा मेरो राष्ट्रियता
मेरो संस्कार मेरो सम्प्रभुता
म मा संधै सवार छन
संगै मेरो आत्मियता ।।
म बाडिन्छु कर्मशील भई
तिमीले हात दिनै पर्छ
समय सापेक्ष समुन्नत हुन
तिमीले साथ दिनै पर्छ ।।
साकारात्मक परिवर्तन को लागि
सोच फराकिलो बनाउनु पर्छ
प्रिय!! पहिले तिमीले मलाई विश्वाश गर्नु पर्छ
तिमी र म होइन ,,अब हामी बन्नु पर्छ
तिमी र म होइन
दिप्स शाह on 9:54 AM